Καινούργια ταινία απ' τον Edward Zwick ο οποίος συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο εδώ και δεν ξέρω εγώ πόσα χρόνια. Σήμα κατατεθέν του οι ακριβές γυαλισμένες παραγωγές. Το Blood Diamond δεν ξεφεύγει απ' τον κανόνα καθώς αποτελεί ένα high-profilic και με τρανταχτό καστ φιλμ που θα διεκδικήσει σίγουρα μεγάλη μερίδα του κοινού αλλά και πολλά ψευτο-βραβεία.
Η ταινία αφηγείται την ιστορία ενός μοντέρνου τυχοδιώκτη (αλλά κινηματογραφικά παλιομοδίτη) ο οποίος περνά παράνομα διαμάντια απ' τα σύνορα της Σιέρρα Λεόνε στην Λιβερία για να τα παραλάβουν μεγαλοκεφάλια στην Αγγλία. Κάποια στιγμή μαθαίνει στη φυλακή για ένα τεράστιο ροζ διαμάντι που βρήκε ενώ ήταν αιχμάλωτος στους αντάρτες ένας νέγρος κακομοίρης, ο Άγιος, γιατί περί αγίου πρόκειται, Solomon Vandy, κι αποφασίζει αφού τον ελευθερώσει να τον αναγκάσει (προσφέροντάς ένα καλύτερο αύριο για τον ίδιο και την οικογένειά του) να του δώσει τον πολύτιμο λίθο ο οποίος θα του εξασφάλιζε αρκετά χρήματα ώστε να σταματήσει τις επικίνδυνες business του. Στο μεταξύ έχει γνωρίσει μια γοητευτική δημοσιογράφο που ψάχνει για το τέλειο ρεπορτάζ και ω του θαύματος έχει επιλέξει ως θέμα τα Blood Diamonds (διαμάντια που έβγαζαν απ' τα ποτάμια οι αιχμάλωτοι των ανταρτλων και τα αντάλλσαν με όπλα και πυρομαχικά). Η όμορφη νεαρά ως είναι φυσικό θα κολλήσει μαζί τους και θα υποκύψει στο άγουρο φλερτ του τυχοδιώκτη. Ένα απ' τα κεφάλια της αντίστασης απ' την άλλη, που γνωρίζει κι αυτός για το μεγάλο διαμάντι στρατολογεί τον υιό Vandy και τον μετατρέπει σε αμίλεικτο φονιά. Μπέρδεμα η κατάσταση όπως και το εμπόλεμο της περιοχής. Όποιος φτάσει πρώτος στο διαμάντι είναι ο πιο μάγγας...
Ο ευγενής καπιταλισμός, που εξυπηρετεί και ευλογεί μ' αυτόν όλες του τις μέχρι τώρα ταινίες ο Zwick, ευνοεί ήρωες όπως ο ΝοτιοΑφρικάνος χαρακτήρας του DiCaprio. Ως σωστός υπηρέτης του λοιπόν ο σκηνοθέτης ηρωοποιεί έναν αδίστακτο χρηματοκυνηγό με παραστρατιωτική δράση και πιθανότατα ρατσιστή. Κοινό χαρακτηριστικό του Diamond με τις προηγούμενες ταινίες του σκηνοθέτη είναι οι ήρωες που πάνω τους έχει χτιστεί ολόκληρο το ψωροπερήφανο αμερικάνικο έθνος. Τέτοιος ήταν ο Cruise στο Samurai, οι ενωτικοί πολεμιστές στο Glory, η αντιτρομοκρατική της απαράδεκτης Πολιορκίας και πάνω απ' όλα οι παντοδύναμοι Θρύλοι του Πάθους. Ο περιβόητος Danny Archer οδηγούμενος πάντα απ' την οσμή του χρήματος γίνεται εν τέλει θυσία για κάτι το "ανώτερο" για κάτι το ιδεώδες, all american σκηνικά. Η νεαρή δημοσιογράφος στήνει καθ' υπόδειξη του Archer την τέλεια παγίδα που θα της προσφέρει το απόλυτο ρεπορτάζ και θα κλείσει στη φυλακή του εκμεταλευτές των δύσμοιρων Αφρικάνων. Σε στιγμές αναρωτιέται κι η ίδια αν με την αποστολή της και τις τέλειες φωτογραφίες της ουσιαστικά γίνεται κι αυτή εκμεταλεύτρια του ανθρώπινου πόνου αλλά το αφήνει να αιωρείται. Φυσικά οι αντάρτες είναι οι πιο κακοί και μοχθηροί απ' όλους και ο αγώνας τους άδικος. Κάνουν πλήση εγκεφάλου στα φτωχά παιδάκια και τα μετατρέπουν σε φονιάδες ολκής. Ευτυχώς κόσμε που υπάρχουν και καλά παιδιά, ξανθά γαλανομάτικα που στο τέλος βλέπουν την αλήθεια κι αποφασίζουν να φέρουν την ειρήνη στις αφρικανικές χώρες (έλεος δηλαδή).
Από τεχνικής άποψης το Blood Diamond δεν έχει τίποτα να μας πει. Ένα τραβηγμένο σε σύλληψη και διάρκεια έργο, μπαρουτοκαπνισμένο, ποτισμένο με το δάκρυ και το αίμα χιλιάδων αθώων. Τίποτα το ιδιαίτερα, εντυπωσιακό, τίποτα το ιδιαίτερα καλοφτιαγμένο, αξιοπρεπές στο σημείο που του επιτρέπει η μετριότητά του. Πιασάρικα πλάνα, όπως το τελευταίο γενικό που θέλει να δια της θυσίας να γεννήσει τον φυσικό παράδεισο που ποτέ δεν θα γίνει όσο ζούμε η Αφρική, και εκρήξεις συνοδευμένες με βροχή από σφαίρες. Ερμηνείες για γέλια ή για κλάματα, εσείς διαλέγετε, φωτογραφία όμορφα σκονισμένη και ήπιο μοντάζ.
Μα καλά θα αναρωτηθείτε δεν υπάρχει τίποτα να δούμε στο δύσμοιρο το εργάκι. Κοιτάχτε θα σας πω... Αν σας άρεσαν οι κλασικές παλιομοδίτικες περιπέτειες με τα μακρύκανα πιστόλια, τα Indiana Jones (ας πούμε ότι δεν το ανέφερα αυτό) και διασκεδάσατε στο Διαμάντι του Νείλου ενώ παράλληλα δεν βαρύνετε τη σκέψη σας με ανθρωπιστικές και "αντί" σκέψεις όπως οι παραπάνω, ε τότε δείτε το Blood Diamond και μπορεί να βγείτε κερδισμένοι. Ήδη το κοινό ανά τον κόσμο, και φαντάζομαι σε λίγο και στη χώρα μας, έχει αγκαλιάσει την ταινία του Zwick.
Πριν κλείσω με έναν βαθμό που επιβεβαιώνει το προφανές (ότι δηλαδή θεωρώ την ταινία για τα μπάζα) δεν μπορώ παρά να αναφερθώ στο "καταπληκτικό" τελευταίο λεπτό αγαπητέ μου αναγνώστη. Εκεί που η ταινία μας πληροφορεί ότι:
- Στη Σιέρρα Λεόνε (κατά τα λεγούμενα μετά τις αποκαλύψεις περί λαθρεμπορίου διαμαντιών) επήλθε η ειρήνη (μάστα... ενδιαφέρον...)
- Στην αγορά υπάρχουν ακόμη διαμάντια που τα έβγαλε κάποιος μαύρος σκλάβος σε κάποιο ποταμάκι της Σιέρρα και που τα πέρασαν λαθραία τα καθάρματα. Επαφύεται σε σένα αναγνώστη μου να εξασφαλίζεις ότι τα διαμάντια που αγοράζεις δεν είναι προϊόν του μόχθου ενός σκλάβου και λεία λαθέμπορα. Την επόμενη φορά που θα στείλω τους υπηρέτας μου να μου αγοράσουν διαμάντια θα τους πω να προσέχουν εντάξει monsieur Eddie;
Βαθμός: 3
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου