Transformers

Το παιδί που κρύβεται μέσα τους (και στην τσέπη σας)

Είναι προφανές ότι στις πιο εμπορικές ταινίες του Hollywood, τις μεγαλεπίβολες περιπέτειες, η έμπνευση έχει εξαντληθεί. Για να αντιμετωπίσουν αυτήν την κατάσταση οι παραγωγοί και οι δημιουργοί στρέφονται είτε σε δοκιμασμένες ιδέες του πρόσφατου κινηματογραφικού παρελθόντος (όταν και η ταινία περιπέτειας εγκαθιδρύεται σε B.O., κινηματογραφικά λεξικά και τους πλέον σύγχρονους της εποχής κινηματογράφους) είτε σε ήρωες και σενάρια προερχόμενα απ' την τηλεόραση και τη (λαϊκή) λογοτεχνία. Στην δεύτερη κατηγορία εκπίπτουν και τα Trans-for-mers τα οποία ενισχύουν και τα σημάδια παλιμπαιδισμού που παρατηρούνται τελευταία στα μεγάλα στούντιο με την στροφή σε παιδικά θεάματα των περασμένων 10ετιών.

Το παράδοξο με την περίπτωση τους είναι ότι δεν υιοθετούν τον, απόλυτα βολικό, βασικό συμβολισμό της σειράς. Στην τηλεόραση τα Transformers μάχονται για τις πηγές ενέργειας που βρίσκουν στη Γη και απ' αυτές μπορούν να γεμίζουν τους ενεργειακούς τους κύβους. Όποιος έχει τις πηγές είναι και ο τελικός νικητής στην μάχη μεταξύ Autobots και Decepticons. Στην ταινία ο Megatron είναι μια μεγεθυμένη και ελαφρώς δαιμονοποιημένη εκδοχή του τηλεοπτικού του εαυτού. Ένας και μόνο ενεργειακός κύβος είναι η Φλόγα που γεννά νέα ρομποτοειδή, βρίσκεται στην Γη και τα Transformers χωρισμένα και πολύ πολύ καλά και πολύ πολύ κακά κατεβαίνουν στον πλανήτη μας μαχόμενα για τη σωτηρία του τα πρώτα, για να πάρουν τη Φλόγα και να κατακτήσουν το Σύμπαν (!;!;!) τα δεύτερα . Όπως καταλαβαίνετε οποιονδήποτε ενήλικο προβληματισμό περί πηγών ενέργειας περιείχε η τηλεοπτική βερσιόν, έρχεται το κινηματογραφικό σενάριο να τον γειώσει...

Τι μένει; Μια παιδική ταινία. Κατηγορηματικά. Προορισμένη αποκλειστικά για τους πολύ νεαρούς θεατές (περιττό να πω ποιοι κόβουν στην Αμερική τα περισσότερα εισιτήρια). Το χειρότερο μ' αυτήν δε δεν είναι ότι πέραν των πολυδάπανων εφέ δεν έχει τίποτα άλλο να δεις ούτε ότι ο Michael Bay συνεχίζει να χρησιμοποιεί τα 10-15 πλάνα που ξέρει ότι τον έκαναν τον πιο ακριβοπληρωμένο (δεν κάνω πλάκα για το αριθμό τους, μπορώ να τα κατονομάσω). Είναι ότι φέρει τις βαριές υπογραφές που τήκτουν τα trendsetters και το δείγμα είναι μια ταινία κομμένη και ραμμένη για το παιδικό γούστο. Κάθε καλαμπούρι απ' τα πολλά που περιέχει η ταινία και κάθε πομπώδης λόγος του πλανητάρχη Optimus Prime μυρίζει ρόμβο σε πράσινο πλαίσιο ήτοι κατάλληλο για όλους ήτοι την προκαθορισμένη γονική έγκριση. Άλλωστε δεν είναι καιροί να παίζουμε με 150 εκ. δολάρια...