Premonition

Παγιώνεται παράδοση που θέλει κάθε καλοκαίρι των τελευταίων χρόνων να βλέπουμε τη Sandra Bullock να τα βάζει με το χρόνο... Αν εξαιρέσουμε την παρουσία της ως υποψήφια Miss Αμερική στα δύο "Μις με το Ζόρι" και το μικρό της κομμάτι στο Crash του Paul Haggis (συγχωρέστε με αν κάποιο ξεχνάω), τα φιλμ της εμπεριέχουν ως πρωτεύουσα την έννοια του χρόνου ενώ κάποια απ' αυτά (όπως το Premonition που εξετάζουμε σήμερα) ασπάζονται μια καθαρά κινηματογραφική 4η διάσταση, άμεσα προσπελάσιμη απ΄τους πρωταγωνιστές. Για να γίνω πιο κατανοητός: 28 Days, Two Weeks Notice, Divine Secrets of the Ya-Ya Sisterhood, The Lake House, Premonition. Δεν ξέρω τι βίτσιο έχει αυτή η κοπέλα ή τι κόλλημα έχουν στην Αμερική να την βάζουν αντιμέτωπη συνεχώς με τον "μακρύ καλόγερο" που, όπως θα δούμε οι κουτσομπόληδες, στέκεται σκληρός απέναντι στο διαυγές και όμορφο πρόσωπό της...

Αν στο Lake House η Bullock ήταν σε ανοιχτή γραμμή με το παρελθόν μέσω ενός γραμματοκιβωτίου, στην νέα της ταινία κοιμάται σήμερα και ξυπνάει... πριν τρεις μέρες. Βασικά λειτουργεί και αντίθετα. Την μία μέρα ξυπνάει Πέμπτη, την επόμενη Δευτέρα, την μεθεπόμενη Παρασκευή και την μεθεμεθεπόμενη την περασμένη Κυριακή. Για να το καταλάβετε καταφύγετε στην λύση της εξίσου μπερδεμένης πρωταγωνίστριας: πάρτε την εβδομάδα απ' την αρχή της (Κυριακή, Δευτέρα και ου το καθεξής...) και σκεφτείτε ότι δεν θα την "ζήσετε" με τη σειρά. Θα ζήσετε πρώτα την Τετάρτη, μετά τη Δευτέρα σας, γενικά θα σας ξημερώνει μια random μέρα.

Ακριβώς σ' αυτό το σεναριακό τουρλουμπούκι είναι που ποντάρουν οι δημιουργοί. Βάζουν ένα τρακάρισμα το πρωί της Τετάρτης, στο οποίο σκοτώνεται ο σύζυγος της νοικοκυράς Bullock, στήνουν και μια πρόχειρη διαφημιστική καμπάνια όπου το Premonition δείχνει θρίλερ αγωνίας (το αποτέλεσμα απέχει μίλια απ' τα όσα προδιαθέτει το trailer), αλλά στην ουσία το σασπένς που ορθά χτίζεται αποκλειστικά στο πρώτο μέρος της ταινίας προδίδεται απ' την προβλέψιμη τροπή που παίρνουν τα πράγματα (κομβική για την παραπάνω θεώρηση η σκηνή που σκίζεται η σελίδα του τηλεφωνικού καταλόγου). Όσο κι αν τρέχει η νοικοκυρούλα μας να προλάβει το κακό, αγώνας στο όνομα της "Αγίας" Οικογένειας, ο θεατής έχει μαντέψει το τέλος ώρα πριν... Στο γενικά αποτυχημένο φιλμ αυτό αποτελεί και την μεγαλύτερή του ήττα.

ΥΓ: Όσοι με ξέρουν καταλαβαίνουν πως δεν μπορώ παρά να κλείσω με ένα σχόλιο σχετικά με τον ελληνικό τίτλο. Το PrEMONItion (που ουσιαστικά σημαίνει κάτι σαν πρόβλεψη και έχει σχέση με την ταινία σε κυριολεκτικό μάλιστα βαθμό) γίνεται Εμμονή (που ουδεμία σχέση έχει με την κατάσταση της ηρωίδας). Άλλη μια μεγάλη στιγμή του "αθάνατου Έλληνα διανομέα"...