Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2007

We Own the Night


Το κρίμαν

Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Κάποια στιγμή, κάτι γίνεται και... (καμπούμ) στη βιδώνει και γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Αρχίζει να στροφάρεις ανάποδα βρε αδερφέ. Αυτό που έπαθε ας πούμε ο Gray και ο πρωταγωνιστής του. Κάτι ανάλογο μ' αυτό που έπαθε 'ενα γενναίο 3.8% των Ελλήνων και σε ανύποπτο χρόνο ακούστηκε το κορυφαίο χορατό περί "μνημείου τω άγνωστω αστυνόμω"...

Μετά την μαρτυρία του We Own the Night πάντως, τολμώ να πω πως αν τη θέση του Μ. Γεωργίου του εις φόντον Φιδοκτόνου (το "Μ." δεν είναι απαραίτητα Μέγας) στην Βουλή την είχε ο παλιομοδίτης σκηνοθέτης η ανέγερση του εν λόγω μνημείου, με το υπάρχον καθεστώς δημοκρατίας, θα είχε ήδη δρομολογηθεί.

Κρίμα γιατί στην αφόρητα αστυνομική αυτή περιπέτεια υπάρχουν 4-5 εξαιρετικά γυρισμένες σκηνές. Φυσικά και το αισθητικό αποτέλεσμα του αγαπημένου Yards.

Back to the 80's η ταινία απ' όλες τις απόψεις...

2 σχόλια:

Azura Angelia είπε...

Easy me ta high Greek sou na katalavenoume ki emeis :P Diladi an se katalava to mono pou xeis na peis gia tin tainia einai "back to the 80's" hmmm... koita afto den einai aparaititws kako, mallon kalo ... kai an de vlepetai i tainia de variesai vlepontai oi wallberg kai phoenix ...

zubizabata είπε...

Εξαιρετικά speciments που θα ΄λεγε και η παλιά καλή Azura.

Μωρέ η ταινία μια χαρά βλέπεται αλλά το back to the 80s είναι κακό όταν αναφέρεται στην πολιτική πλευρά του πράγματος (όπως εδώ).