«Ξέρεις την ιστορία του τύπου που πέφτει από τον πεντηκοστό όροφο μιας πολυκατοικίας; Καθώς έπεφτε, έλεγε συνεχώς για να καθησυχάσει τον εαυτό του: ‘Ως εδώ όλα καλά, ως εδώ όλα καλά. Σημασία δεν έχει η πτώση, αλλά η πρόσκρουση.» Μια βόλτα στην ασπρόμαυρη καθημερινότητα των αλλοδαπών γκέτο του Παρισιού με πρωτο-hiphop υπόκρουση, εξελίσσεται σε τραγωδία για μια παρέα μεταναστών που μέχρι το ξέσπασμα του φινάλε αντιμετωπίζει τη φτώχια, την ανεργεία, τον ρατσισμό και την αστυνομική βία.
Το La Haine του Mathieu Kassovitz εξακολουθεί να μοιάζει εκρηκτικός μηχανισμός τοποθετημένος στην καρδιά του συστήματος. Ο χαρακτηρισμός μοιάζει κλισέ, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερο τρόπο να περιγράψεις το αριστουργηματικό Μίσος, ένα προφητικό φιλμ που έμελε να στοιχειώσει την καριέρα του σκηνοθέτη... διαβάστε περισσότερα...
1 σχόλιο:
Το μόνο καλό του φιλμ, μετά τα κανε μαντάρα.
Οταν το είδα έμεινα έκθαμπος.
Δημοσίευση σχολίου