Ακόμη μια περίπτωση που μία ταινία απ' την εποχή του βωβού ανασκευάζεται σε ομιλούσα. Ο κοσμογυρισμένος Julien Duvivier, το έργο του οποίου πρόσφατα επανεκτιμήθηκε απ' την κριτική (μετά και την αποκατάσταση πολλών "χαμένων" ταινιών του) γύρισε το 1932 τον Κοκκινομάλλη με τον μετέπειτα εκτελεσμένο απ' τους Γερμανούς Robert Lynen σε πολύ νεαρή ηλικία. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά μοντέρνο και κομψό φιλμ που συνοψίζει με εντυπωσιακό τρόπο προχωρημένες αντιλήψεις απ' τα κυρίαρχα καλλιτεχνικά ρεύματα της εποχής σε σκηνές ανθολογίας. Αν και το (πιο κλασικό δεν γίνεται) μυθιστόρημα του Jules Renard έχει αποσπασματικό χαρακτήρα, ο Divivier καλλιεργεί σεκάνς τη σεκάνς μια ενιαία αλλά και μοναδικά ανάλαφρη αφήγηση. Μέσα απ' την παραμυθένια αυτοβιογραφία του συγγραφέα το φιλμ τελικά πραγματεύεται την χαμένη αθωότητα σε μια απ' τις πιο σκοτεινές περιόδους της ιστορίας.
Αυτή όμως δεν ήταν η πρώτη μεταφορά του έργου απ' τον Duvivier. To 2007 παρουσιάστηκε η πρώτη πλήρως απεκατεστημένη κόπια του πρώτου Poil de Carotte (που για άλλους κυκλοφόρησε το 1925, κάποιοι το χρονολογούν ένα χρόνο αργότερα ενώ κάποιοι λίγοι υποστηρίζουν πως πρωτοπαρουσιάστηκε το '24). Πρόκειται για ένα υψηλής αισθητικής βουβό φιλμ στο οποίο ο σκηνοθέτης αξιοποιεί πολλές πρώιμες τεχνικές ειδικών εφέ που επιτυγχάνονται με τη χρήση της κάμερας. Η αφήγηση είναι πανομοιότυπη μ' αυτή του remake αν κι εδώ το βάρος (λόγω στυλιζαρίσματος στις ερμηνείες) πέφτει στις λεπτές ισορροπίες και τα μυστικά μεταξύ των χαρακτήρων.
Αν αναλογιστούμε το τεράστιο (τεχνολογικό κυρίως) χάσμα που υπάρχει μεταξύ των δύο ταινιών, μπορούμε να πούμε πως η καθεμία χαρακτηρίζει άψογα το σινεμά της εποχής της, τον βωβό και τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο του μεσοπολέμου. Αμφότερες αποτελούν ανεκτίμητους θησαυρούς του παγκόσμιου σινεμά, γι' αυτό εύλογα η κορυφή της λίστας ανήκει στον Duvivier.
Για να δείτε ολόκληρη τη λίστα όπως δημοσιεύτηκε στο Cinemart.gr κάντε κλικ -εδώ-
Αυτή όμως δεν ήταν η πρώτη μεταφορά του έργου απ' τον Duvivier. To 2007 παρουσιάστηκε η πρώτη πλήρως απεκατεστημένη κόπια του πρώτου Poil de Carotte (που για άλλους κυκλοφόρησε το 1925, κάποιοι το χρονολογούν ένα χρόνο αργότερα ενώ κάποιοι λίγοι υποστηρίζουν πως πρωτοπαρουσιάστηκε το '24). Πρόκειται για ένα υψηλής αισθητικής βουβό φιλμ στο οποίο ο σκηνοθέτης αξιοποιεί πολλές πρώιμες τεχνικές ειδικών εφέ που επιτυγχάνονται με τη χρήση της κάμερας. Η αφήγηση είναι πανομοιότυπη μ' αυτή του remake αν κι εδώ το βάρος (λόγω στυλιζαρίσματος στις ερμηνείες) πέφτει στις λεπτές ισορροπίες και τα μυστικά μεταξύ των χαρακτήρων.
Αν αναλογιστούμε το τεράστιο (τεχνολογικό κυρίως) χάσμα που υπάρχει μεταξύ των δύο ταινιών, μπορούμε να πούμε πως η καθεμία χαρακτηρίζει άψογα το σινεμά της εποχής της, τον βωβό και τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο του μεσοπολέμου. Αμφότερες αποτελούν ανεκτίμητους θησαυρούς του παγκόσμιου σινεμά, γι' αυτό εύλογα η κορυφή της λίστας ανήκει στον Duvivier.
Για να δείτε ολόκληρη τη λίστα όπως δημοσιεύτηκε στο Cinemart.gr κάντε κλικ -εδώ-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου