Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009

High Infidelity - Τα "καλύτερα" OSTs των 00's

Αποδεχόμενος την πρό(σ)κληση του εκλεκτού elafini-ου (sorry για την γενική κακοποίηση), κατέρτησα με βασανιστική δυσκολία μια λίστα με τα 20 αγαπημένα μου Soundtracks της δεκαετίας που φεύγει. Το κριτήριο για την επιλογή άλλαξε πολλάκις, πιθανολογώ ότι τα παρακάτω είναι αυτά που έχω ακούσει περισσότερο. Εξαιρούνται τα προφανή κολλήματα (όπως ο Maeda και το Repo!).

20. El Laberinto del Fauno - Javier Navarrate (2006)

(Το ξέχασα στην πρώτη διαλογή, αδικείται εδώ πάνω...)

19. Michel Vaillant - Archive (2003)

(Δυστυχώς περισσότερο album παρά soundtrack.
Τουλάχιστον καλύτερο απ' το Noise και το Lights)


18. Immortel - Goran Vejvoda & Sigur Ros (2004)

(Συγκρατημένο και συγκροτημένο, αντίθετα με την οργιώδη σκηνοθεσία του Bilal)

17. Repo! The Genetic Opera - Darren Smith & Terrance Zdunich (2008)

(I'm a sucker for rock operas)

16. Rabit Proof Fence - Peter Gabriel (2002)

(And I'm a sucker for Peter Gabriel too)

15. Star Wars Episode III: Revenge of the Sith - John Williams (2005)

(Πληρωμένη απάντηση...)

14. God Help the Girl - Stuart Murdoch (2009)

(Τι κι αν δεν βγήκε ακόμα η ταινία; Κοινώς ελπίζω μην μου το κόψεις)

13. Love's Labour's Lost - Patrick Doyle & VA (2000)

(Επίσης ελπίζω να μην μου το κόψεις. Ειδικά αυτό...)

12. Idlewild - Outkast (2006)

(Οι τύποι βγάλανε τα 2 καλύτερα albums της δεκαετίας)

11. 28 Days Later... - John Murphy & VA (2002)

(Το ξέρω ότι είναι χάλια αλλά όλο αυτό το catchiness του
In a Heartbeat με βαράει κατακούτελα...)


10. Birth - Alexandre Desplat (2004)

(Τον έχω ακόμα πρόσφατο. I can't help it.)

9. The Punisher - Carlo Siliotto (2004)

(Η πρώτη φορά που άκουσα Siliotto κι από τότε κόλλησα)

8. Frida - Elliot Goldenthal (2003)

(Προφανής επιλογή. Υποθέτω πως χωρίς κανόνες το
Across the Universe γίνεται προφανέστερη...)


7. Virgin Suicides - Air (2000)

(Απλά και ξάστερα, η καλύτερη δουλειά των Air)

6. The Promise (Wu Ji) - Klaus Badelt (2005)

(Επίσης πληρωμένη απάντηση.
Το χαρακτηριστικότερο ίσως soundtrack των 00's)


5. Air Doll (Kuki Ningyo) - World's End Girlfriend (2009)

(Τα κολλήματα που λέγαμε...)

4. The Saddest Music in the World - Christopher Dedrick (2003)

(Κι αν το πάνω είναι κόλλημα τούτο 'δω είναι αρρώστια)

3. Moulin Rouge! - Craig Armstrong (2001)

(Όχι που δεν θα 'βρισκα τρόπο να βάλω Moulin Rouge!)

2. Brothers Grimm - Dario Marianelli (2005)

(Simply the best)

1. Lead Us Not Into Temptation - David Byrne (2003)

(Tην αγάπη μου την μετράω σε μπαγιόκο κι αυτό εδώ
είναι το πιο ακριβό CD που έχω αγοράσει...)


6 σχόλια:

Γιάννης_Βασιλείου είπε...

To Air Doll γαμάει αλλά δεν ήξερα αν μετράει...

zubizabata είπε...

Γιατί να μην μετράει καλέ;

elafini είπε...

Άργησα λίγο να σε επισκεφτώ...
Το Air Doll και βέβαια μετράει (World's End Girlfriend ή Katsuhiko Maeda) και συγχαρητήρια για την επιλογή.
Έχω δύο θεματάκια...στο Moulin Rouge ο Armstrong είναι κυρίως διασκευαστής παλιότερων κομματιών , που είναι και η πλειοψηφία του σάουντρακ.
Το wig in a box επίσης δεν είναι original.
To Hedwig and the Angry Inch το έκοψα κι από άλλον. Το μιούζικαλ είναι του 1998 και το Wig in a box του 2003.
Αν κάνω λάθος σε κάτι πες μου
(παίρνω τους ψυχαναγκασμούς μου και σας καληνυχτίζω :))

zubizabata είπε...

Το Wig in a box το αλλάζω.

Για το συγκεκριμένο Moulin Rouge δεν υπάρχει ανάλογη επίσημη κυκλοφορία στα μαγαζιά, τα κομμάτια κυκλοφορούν (νόμιμα) μόνο διαδικτυακά, αλλά όχι όλα. Ο Armstrong πέρα απ' τις καινούργιες ενορχηστρώσεις έχει γράψει παραπάνω από 2 ώρες original μουσικής για να γεφυρώσει τα τραγουδιστικά μέρη (μερικά απ' τα οποία είναι επίσης πρωτότυπα). Αν συνυπολογίσουμε το επαναλαμβενόμενο Come What May του Baerwald, στο τελικό cut της ταινίας η original μουσική ξεπερνά τα 50 λεπτά διάρκειας. Αν δεν σ΄ έπεισα ακόμα, πες μου να το αλλάξω κι αυτό.

zubizabata είπε...

Το Wig in a box το αλλάζω.

Για το συγκεκριμένο Moulin Rouge δεν υπάρχει ανάλογη επίσημη κυκλοφορία στα μαγαζιά, τα κομμάτια κυκλοφορούν (νόμιμα) μόνο διαδικτυακά, αλλά όχι όλα. Ο Armstrong πέρα απ' τις καινούργιες ενορχηστρώσεις έχει γράψει παραπάνω από 2 ώρες original μουσικής για να γεφυρώσει τα τραγουδιστικά μέρη (μερικά απ' τα οποία είναι επίσης πρωτότυπα). Αν συνυπολογίσουμε το επαναλαμβενόμενο Come What May του Baerwald, στο τελικό cut της ταινίας η original μουσική ξεπερνά τα 50 λεπτά διάρκειας. Αν δεν σ΄ έπεισα ακόμα, πες μου να το αλλάξω κι αυτό.

elafini είπε...

Με έπεισες...(βγάλε μόνο τον Hedwig)